ในการปฏิบัติหน้าที่ เภสัชกรต้องปฏิบัติตามมาตรฐานวิชาชีพ ระเบียบวินัยวิชาชีพ และจรรยาบรรณของเภสัชกร จรรยาบรรณนี้จะช่วยให้แน่ใจว่าเภสัชกรมีความสามารถที่เกี่ยวข้องทั้งหมดในการปฏิบัติหน้าที่ ซึ่งรวมถึงผู้ป่วยด้วย ตามระเบียบของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขหมายเลข 573/Menkes/SK/VI/2008 เภสัชกรเป็นเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ได้รับและสำเร็จการศึกษาจากเภสัชกรหรือโรงเรียนเภสัช ก่อนให้บริการ เภสัชกรต้องสาบานตนรับตำแหน่งและขอใบอนุญาตการจ้างงานตามกฎที่บังคับใช้ในอินโดนีเซีย
จรรยาบรรณเภสัชกรในอินโดนีเซีย
หลักจรรยาบรรณเป็นแนวทางในวิชาชีพบางอย่าง (เช่น เภสัชกร) ในการปฏิบัติหน้าที่อย่างมืออาชีพ ด้วยการดำรงอยู่ของจรรยาบรรณ เราสามารถแยกความแตกต่างระหว่างความสนใจส่วนตัวและอาชีพที่อาจขัดแย้งกันได้ จรรยาบรรณของเภสัชกรมีหน้าที่ในวิชาชีพนี้ โดยเฉพาะด้านจรรยาบรรณสำหรับเภสัชกรในประเทศอินโดนีเซีย มีบทความ 15 บทความ แบ่งออกเป็น 5 บท ซึ่งใช้เป็นพื้นฐานทางศีลธรรมในการปฏิบัติหน้าที่อย่างมืออาชีพบทที่ 1 ภาระผูกพันทั่วไป
หัวข้อที่ 1
เภสัชกรทุกคนต้องรักษา ดำเนินชีวิต และปฏิบัติตามคำปฏิญาณของเภสัชกรมาตรา 2
เภสัชกรทุกคนต้องพยายามชื่นชมและปฏิบัติตามจรรยาบรรณเภสัชกรชาวอินโดนีเซียอย่างจริงใจข้อ 3
เภสัชกรทุกคนต้องประกอบอาชีพของตนตามความสามารถของเภสัชกรชาวอินโดนีเซียเสมอ และจัดลำดับความสำคัญและยึดมั่นในหลักการของมนุษยชาติในการปฏิบัติตามภาระหน้าที่ของตนเสมอข้อ 4
เภสัชกรทุกคนต้องติดตามการพัฒนาในภาคสุขภาพโดยทั่วไปและในสาขาเภสัชกรรมโดยเฉพาะข้อ 5
ในการปฏิบัติหน้าที่ เภสัชกรทุกคนต้องละเว้นจากความพยายามแสวงหาตนเองอย่างหมดจดซึ่งขัดต่อศักดิ์ศรีและประเพณีอันสูงส่งของสำนักงานร้านขายยาข้อ 6
เภสัชกรต้องมีคุณธรรมและเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ผู้อื่นข้อ 7
เภสัชกรต้องเป็นแหล่งข้อมูลตามอาชีพของตนข้อ 8
เภสัชกรต้องปฏิบัติตามการพัฒนากฎหมายอย่างแข็งขันในด้านสุขภาพโดยทั่วไปและในด้านเภสัชกรรมโดยเฉพาะ
บทที่ ๒ หน้าที่ของเภสัชกรที่มีต่อผู้ป่วย (ผู้ป่วย)
ข้อ 9
ในการดำเนินงานด้านเภสัชกรรม เภสัชกรต้องให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของชุมชนและเคารพสิทธิมนุษยชนของผู้ป่วยและปกป้องสิ่งมีชีวิต
บทที่ ๓ หน้าที่ของเภสัชกรที่มีต่อเพื่อนร่วมงาน
ข้อ 10
เภสัชกรทุกคนต้องปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมงานเหมือนที่ตนเองต้องการได้รับการปฏิบัติข้อ 11
เพื่อนเภสัชกรต้องเตือนและแนะนำซึ่งกันและกันเสมอเพื่อปฏิบัติตามบทบัญญัติแห่งจรรยาบรรณของเภสัชกรข้อ 12
เภสัชกรทุกคนต้องใช้ทุกโอกาสในการพัฒนาความร่วมมือที่ดีกับเพื่อนเภสัชกร ทั้งในการรักษาตำแหน่งที่สูงส่งของตำแหน่งร้านขายยา ตลอดจนการเสริมสร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกันในการปฏิบัติหน้าที่
หมวด ๔ หน้าที่ของเภสัชกร/เภสัชต่อเจ้าหน้าที่สาธารณสุขอื่นๆ
ข้อ 13
เภสัชกรทุกคนต้องใช้ทุกโอกาสเพื่อสร้างและปรับปรุงความสัมพันธ์ทางวิชาชีพ ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน ความเคารพ และความเคารพต่อเพื่อนร่วมงานและผู้ปฏิบัติงานด้านสุขภาพข้อ 14
เภสัชกรทุกคนควรหลีกเลี่ยงการกระทำหรือการกระทำที่อาจส่งผลให้เจ้าหน้าที่สาธารณสุขคนอื่น ๆ สูญเสีย/สูญเสียความไว้วางใจ
บทที่ 5: การปิดบัญชี
ข้อ 15
เภสัชกรทุกคนจริงจังกับการใช้ชีวิตและปฏิบัติตามจรรยาบรรณของเภสัชกรชาวอินโดนีเซียในการปฏิบัติหน้าที่ด้านเภสัชกรรมในแต่ละวัน
บทลงโทษสำหรับการละเมิดจรรยาบรรณของเภสัชกร
การละเมิดจรรยาบรรณของเภสัชกรถือเป็นการทุจริตต่อหน้าที่ซึ่งจะนำไปสู่การคว่ำบาตร การลงโทษขึ้นอยู่กับประเภทของการละเมิดที่กระทำและสาเหตุดังนี้- ความไม่รู้ การลงโทษอยู่ในรูปแบบของภาระผูกพันในการเข้าศึกษาต่อ
- ความประมาทเลินเล่อ การลงโทษอาจอยู่ในรูปแบบของการตักเตือนด้วยวาจา คำเตือน คำแนะนำพิเศษ การระงับคำแนะนำใบอนุญาตฝึกหัดชั่วคราว ไปจนถึงข้อเสนอเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ
- ขาดความสนใจ. การลงโทษสำหรับการละเมิดจรรยาบรรณของเภสัชกรมีความคล้ายคลึงกับจุดประมาท
- เก่งน้อย. การลงโทษคล้ายกับจุดไม่รู้
- ตั้งใจ. นี่เป็นรูปแบบหนึ่งของการละเมิดอย่างร้ายแรง เพื่อให้การลงโทษอยู่ในรูปแบบของคำแนะนำพิเศษ การระงับคำแนะนำใบอนุญาตฝึกหัดชั่วคราว ข้อเสนอในการเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ แม้กระทั่งการถูกไล่ออกจากการเป็นสมาชิกขององค์กรวิชาชีพชั่วคราวหรือถาวร